شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام
شاعر : حسن لطفی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : غزل
کاش خاموش کُنَد اشک، مُصلایش را کـاش گـیـرند کـمی زیـرِ بغـلهـایش را
او خودش خواسته تا روضۀ مادر گیرد جُـرأتِ خـویش نـبـیـنـید مُـدارایـش را
او علی هست به کوچه نکشیدش اینبار زنـده کـردید دوباره غـمِ غـمهـایش را
قنفذ از راه از آن لحظه كه آمد می زد می زند تا شکـند بـازویِ زهـرایش را
دست بگذاشت به زانو نفـسش تند شده عمۀ کوچک خود دید و نفس هایش را
خیزران بود و سَر و طشتِ طلا و مشروب کـاش می شد که نبـیـنـد لبِ بابایـش را
|